Tridentijnse Mis in Brugge

Jan De Volder slaat deze week de nagel op de kop in Tertio : Jan De Volder | Mei is communiemaand. Het zouden hoogfeesten moeten zijn van de katholieke initiatie. Voor de betrokkenen en de christelijke gemeenschap. Helaas is wat zich in veel kerken afspeelt ergerlijk. Communievieringen zijn vaak het trieste toppunt van de infantilisering en banalisering die de liturgie in onze gewesten nu al decennialang teisteren. Lezingen uit de Schrift worden vervangen door vlakke gedichtjes, als waren de jaren 1970 nog niet voorbij. De liederen getuigen vaak meer van emocultuur dan van het christelijke geloof. Veel kinderen beseffen ondanks de catechese amper waar het om gaat in de eucharistie. Die is vaak van alle sacraliteit ontdaan. Nochtans staan kinderen daar wel voor open. Voor hun vermaak hoeven ze niet naar de kerk te gaan, daar zorgt Studio 100 wel voor. Is het dan zo erg? Hier en daar zijn er gelukkig plaatsen waar het er aan toegaat zoals het hoort. Maar minder dan in onze buurlande...

P. Frederico Lombardi SJ, de woordvoerder van het Vaticaan, bevestigde woensdag dat er binnenkort een motu proprio over de liturgie zal verschijnen. Hiermee zal de werking van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Regeling van de Sacramenten hervormd worden. De Congregatie zal zich meer gaan focussen op het bevorderen van de liturgie in de zin van Vaticanum II. Doel is om willekeurige veranderingen en ongepaste creativiteit in de liturgie tegen te gaan en het sacrale karakter van de liturgie te beklemtonen.   Volgens sommigen zou het Motu proprio ook expliciet ingaan op de " nieuwe liturgische beweging" die zowel door paus Benedictus als door Antonio Kardinaal Cañizares Llovera voorgestaan wordt. Deze liturgische beweging zou een aantal scheefgroeiingen op liturgisch vlak - die in de jaren na het Concilie ingang vonden - moeten rechttrekken. Zo zou de nieuwe liturgie beter geënt worden op de traditionele liturgie. Bron

Voor u gelezen op www.rknieuws.net : ROME (RKnieuws.net) - Het geloof in de aanwezigheid van de Heer, en in het bijzonder in zijn eucharistische gedaante, wordt uitgedrukt door de priester wanneer hij knielt met diepe eerbied tijdens de Heilige Mis. In de post-conciliaire liturgie, zijn deze handelingen van devotie, in de naam van soberheid, tot een minimum beperkt. Het resultaat is dat kniebuigingen een zeldzaamheid geworden zijn, een oppervlakkige gebaar. We zijn terughoudend geworden met onze gebaren van eerbied voor de Heer, hoewel we vaak joden en moslims prijzen voor hun ijver en wijze waarop ze bidden. Meer dan woorden drukt een knieval van de priester nederigheid en waardigheid uit wanneer hij de Heer aanwezig maakt in het heilig Sacrament. Hij weet immers dat hij slechts een dienaar is. Er zijn echter andere tekenen van devotie: Wanneer de priester zijn handen uitstrekt in het gebed dan is dat als de smeekbede van iemand die arm en nederig is. De Algemene Inst...

In een artikelenreeks in Pastoralia richt aartsbisschop Léonard de aandacht op een aantal misvormingen in de liturgie, die in ons land redelijk wijd verspreid zijn. Hiermee geeft hij ook gevolg aan het document "Redemptionis Sacramentum" van de Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten uit 2004. Hierin worden een aantal liturgische zaken duidelijk gesteld. De liturgie is immers niet iets wat we naar believen kunnen manipuleren. Het is een rijke schat die ons uit de traditie van de Kerk werd overgeleverd en die behoedzaam moet worden bewaard en verder ontwikkeld - in continuïteit met het verleden. De volledige tekst van "Redemptionis Sacramentum" vindt u hier . De onderstaande tekst is het vierde deel van de reeks in Pastoralia. (deel 1 verscheen niet op deze weblog). Het voorgaande gedeelte vindt u hier .   Ik breng graag in herinnering dat de vijf artikels over ‘ de kunst van bet vieren' gekaderd zijn binnen het pastoraal werkjaar dat gewijd is...

Gelezen op rknieuws.net : Op 11 november wordt in het Maria-Theresiacollege in Leuven een studienamiddag georganiseerd over de liturgie als geschenk. Spreker is prof. Joris Geldhof, die sacramentologie en liturgiewetenschappejn doceert aan de KU Leuven. Over de maakbaarheid van de liturgie werd enkele jaren geleden het liturgisch congres opgebouwd in Blankenberge onder de titel ‘Is de liturgie maakbaar?’. De grote vraag was en is nog altijd in welke mate de liturgie een geschenk is dat wij ontvangen vanwege de Kerk en vanuit het verleden? Maar wat dan met de creativiteit en de actualisering van de liturgie? Is dit geen tegenspraak: enerzijds geschenk, anderzijds creatief? Enerzijds duidelijke richtlijnen en afspraken, anderzijds telkens een wit blad? Tijdens de studiedag wil men vooral kijken hoe men met deze spanning in de parochies moet omgaan. Meer info: info.vbm@ccv.be

Gelezen op Kerknet.be : "De pauselijke ceremoniemeester Guido Marini pleit in ‘L’Osservatore Romano’, het dagblad van het Vaticaan, voor het gebruik van het Latijn en de herwaardering van stiltemomenten tijdens liturgische plechtigheden. Volgens Marini drukt het gebruik van het Latijn de universaliteit en de katholiciteit van de katholieke Kerk uit. “Een goed gevierde liturgie wordt gekenmerkt door de vreugdevolle afwisseling van stilte en het woord. Stilte mag zeker niet als een teken worden beschouwd van passiviteit of een gebrek aan deelname aan de liturgie."

Op www.rknieuws.net lezen we: Om te groeien in ‘de kunst van het vieren’. Zo heet de artikelenreeks waarmee mgr. Léonard gestart is in het zopas verschenen septembernummer van Pastoralia, het beleids- en informatieblad van het aartsbisdom Mechelen-Brussel. Daarin pleit de aartsbisschop voor het zorgzaam omgaan met de liturgie. Het mysterie van de Eucharistie is te groot om er naar believen mee om te gaan, aldus mgr. Léonard. ‘De liturgische hervorming die het Tweede Vaticaans Concilie voor ogen stond, was de oorsprong van de opmerkelijke vooruitgang in de ware betekenis van de liturgie’, stelt de aartsbisschop. Hij wijst erop dat de Constitutie Sacrosanctum Concilium, gewijd aan de liturgie, bijzonder actueel blijft: ‘bij de uitvoering van deze conciliaire tekst zijn er een aantal misverstanden gerezen. Ernstige ontsporingen zijn er gelukkig slechts sporadisch; gebrek aan smaak en inschatting daarentegen is niet zo zeldzaam’. Mgr. Léonard zegt met zijn kanttekeningen e...

Op zaterdag 25 september houdt de Vlaamse Werkgroep voor Hedendaagse Latijnse Liturgie (VWHLL) zijn negende ledendag in de Antwerpse Sint-Jacobskerk, gelegen op één straat van de Meir (Lange Nieuwstraat 73). De dag vangt om 11 uur aan met een pontificale Mis door Kardinaal Simonis, gewezen aartsbisschop van Utrecht. Daarna is er gelegenheid deel te nemen aan de lunch (12 euro) en aan de conferentie door E.H. François (8 euro). Hij zal spreken over ‘Wat zegt Benedictus XVI over het vieren van de eucharistie?’ . Er wordt afgerond met de Latijnse Vespers en het einde is voorzien rond 17 u.15. Inschrijven (voor het namiddagprogramma) vóór 17 september door overschrijving op 890-0241966-79 o.v.v. ‘Ledendag 2010’. Ook wie enkel de Mis wil bijwonen, is van harte welkom!

Het zomert al op de meest zonnige manier in de binnenstad van Utrecht als Harry van der Vegt op zijn fiets de Minrebroederstraat in komt fietsen. De straat is verlaten, de Sint Willibrordkerk nog op slot. Van der Vegt pakt de sleutel, doet de deur open en begint te vertellen over deze mooie kerk die sinds kort weer terug is in de schoot van het aartsbisdom. Eigenlijk is ieder woord te veel, de schoonheid van de architectuur, de intimiteit van het gebouw, de rijkdom aan beelden en illustraties, dat danst om iedere kijker heen. Ook bij deze eucharistieviering op de tweede zondag van augustus. Het is een viering in de Latijnse liturgie, want dat is de specialiteit van deze kerk. Het gaat om de liturgie van na het Tweede Vaticaans Concilie. Die kan ook in het Latijn worden gevierd. Harry van der Vegt viert ook graag in het Nederlands, maar legt vanochtend uit wat de speciale betekenis is van de Latijnse liturgie. Die verbindt wat geen mens kan verbinden, culturen, landen, eeuwen, kerken. E...

EH Guy Gilbert tijdens een "concelebratie" met  de voormalige bisschop van Lisieux, mgr. Pierre Pican. Uit het Katholiek Nieuwsblad van 2 juli 2010: "De bisschop hecht aan een correct gevierde liturgie. Dat gebeurt misschien nog niet overal, "maar ik denk dat de overdreven wens om voortdurend teksten aan te passen wat op zijn retour is. Het gaat niet om correct omwille van het correct zijn. Liturgie is een ritueel. Je verandert haar per definitie niet iedere week, ze heeft haar eigen logica. Daarbij is een correcte liturgie nodig omwille van de waarheid van het Evangelie. Men kan niet om het even wat doen, we zijn inhoudelijk gebonden." ("Minzame bisschop voor gekwest bisdom", Peter Doorakkers)